On the road again

Ik zit op een bus, richting Bangkok. Zeventien uur werd me verteld bij de aankoop van het ticket. Al snel wordt duidelijk dat ik dit nummer gerust mag verdubbelen. De nachtbus is een heus avontuur. Er zijn bedjes ingebouwd die zelfs voor Aziatische maten klein zijn. En deze tachtig centimeter brede bedden worden verkocht als dubbel bed. Wat betekent dat ik als solo reiziger vanavond mag lepelen met een volkomen onbekende...

Ik ga richting Bangkok, daar neem ik maandag een vlucht naar Myanmar. De afgelopen weken kwam het lief me bezoeken. We genoten van de goede keuken in Chiang Mai, leerden het Israëlisch kaartspel 'yanif' van enkele Duitse levensgenieters op een tweedaagse boottrip over de Mekong, bezochten de watervallen van Luang Prabang, fietsten op de vierduizend eilanden in Laos en bezochten Angkor Wat, werelderfgoed en het nationaal symbool van Cambodja. Met spijt en na de voor- en nadelen van het stelen van zijn paspoort overwogen te hebben, bracht ik het lief naar de luchthaven en nam een nachtbus richting het zuiden van Cambodja. Ik snorkelde enkele dagen in de wateren voor het eiland Koh Rong en maakte er Spaanse vriendinnen (joepie, een logeerplek in Barcelona!).

't Zijn plezante maar vermoeiende weken geweest. En nu klaar voor de volgende destinatie: Yangon!